تک بیت هایی از شاعران بزرگ.
باده از ما مست شد،نی ما از او
قالب از ما هست شد،نی ما از او (مولانا)
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی،حکم آنچه تو فرمایی (حافظ)
چشم دل باز کن که جان بینی / آنچه نا دیدنی است آن بینی
گر به اقلیم عشق روی آری / همه آفاق گلستان بینی (هاتف اصفهانی)
گفته بودی که طبیب دل بیمارانی
طبیب دل من باش که بیمار تو ام (محمد حسین شهریار)
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدایا با که این بازی توان کرد (سعدی)
ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده که مشتاق لقاییم (مولانا)
گاه زخمی که به پا داشته ام
زیر و بم های زمین را به من آموخته اند (سهراب)این جهان کوه است و فعل ما ندا
باز گردد این نداها را صدا (مولانا)
کی ام؟شکوفه اشکی که در هوای تو هر شب
ز چشم ناله شکفتم،به روی شکوه دویدم (مهرداد اوستا)
بر این کبود،غریبانه زیستم چون ابر
تمام هستی خود را گریستم چون ابر (مشفق کاشانی)
ای آسمان!مگر دل دیوانه منی؟!
کاین گونه شعله میکشی و نعره میزنی؟! (عماد خراسانی)
تو را خبر ز دل بیقرار باید و نیست
غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست (رهی معیری)
خدا چه حوصله ای داشت روز خلقت تو
که هیچ نقص ندارد تراش قامت تو (عمران صلاحی)
تا آمدم با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا...در گلو شکست (قیصر امین پور)
میخواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنان که لب تشنه آب را (قیصر امین پور)
دلم گرفته از این روز ها،دلم تنگ است
میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است (سلمان هراتی)
به نسیمی همه راه بهم میریزد
کی دل سنگ تو را آه بهم میریزد (فاضل نظری)
